World Pheasant Association Benelux

Inhoudsopgave:

Over WPA

Dr. Jean Delacour, 1890 - 1985

Wijlen Dr. Jean Delacour is eind 19de eeuw geboren, en wel op 26 september 1890, te Parijs. Hij behoorde tot een rijke industriële familie. Als kleine jongen van 15 jaar had hij rondom het ouderlijk huis in Villers-Bretonneux (Picardië) al een van werelds grootste vogelcollecties. Deze collectie is helaas ten tijde van de eerste wereldoorlog geheel verwoest, maar is vanaf 1919 heropgebouwd in Clères (Normandië). Helaas is tijdens de tweede wereldoorlog ook deze collectie haast volledig verwoest. Echter vanaf 1945 heeft Dr. Jean Delacour de collectie weer deels kunnen terug opbouwen. Nog gedurende zijn leven, heeft Dr. Jean Delacour het park en het kasteel in Clères (Parc de Clères) geschonken aan het Muséum National d'Histoire Naturelle te Parijs. Dr. Jean Delacour is overleden op 5 november 1985 te Los Angeles

Dr. Jean Delacour, eerste President World Pheasant Association
Dr. Jean Delacour, Parijs 1973 (Grand Salon de l'Oiseau)

Parc de Clères is met recht een park voor vogels. Het betreft een unieke collectie waartoe iedereen toegang krijgt, zolang men maar zelf de tuinhekjes opent en weer dicht doet. Een groot aantal soorten mogen vrij in het park vertoeven. Voor andere soorten zijn volières gebouwd, die zondermeer rijkelijk van beplanting zijn voorzien.

In de 70-tige jaren, toen Dr. Jean Delacour nog leefde, bedroeg de gehele collectie nog zo ongeveer 3.000 dieren waarvan 90% vogels. De waad- en watervogels waren toen in de meerderheid. Alhoewel er ook diverse soorten duiven, loopvogels, fazanten en zachtvoer etende vogelsoorten waren te ontdekken. Op de vijvers rondom het kasteel trof men ondermeer nijlganzen, Laysantalingen, brand-, sneeuw-, rot-, roodhals-, Canadese, Cereops- en Hawaiganzen. Daarnaast ook boomeenden, Tasmaanse waterhoenders, Bahama-eenden, flamingo's (6 soorten), coscoroba's, zwarthalszwanen, hoenderkoeten (Chauna-soorten), Braziliaanse talingen, versicolor-, Hawai eenden, etc.. Op de grasvelden rondom de vijvers en de hellingen rondom het kasteel zag men een groot aantal pauwen en 8 soorten kraanvogels (o.a. juffer-, Westafrikaanse kroon- en paradijskraanvogels) rondscharrelen, even als het zeldzame Cochinchinese rode kamhoen. In de volières trof men ondermeer Kongopauwen, Tonkinese rode kamhoenders, Edward-, Hume-, Cheer-, Swinhoe- en Elliotfazanten. De grote loopvogels als Rhea's, nandoes en emoes hadden ieder een eigen loopperk. Ook in de grote zalen en gangen van het kasteel trof men een 100-tal vogels, met name insecten- en vruchtenetende soorten. Hier trof men ondermeer kolibries, tangara's, vliegenvangers, rotslijsters, nectarvogels, suikervogels, flowerpiercers, bladvogels, buulbuuls, glansspreeuwen, pitta's, roulrouls, kleine baardvogels, toekans, arassari's, gaaien en grote baardvogels. In het kasteel werd ook gekweekt met een aantal zeldzame soorten als: oranjebuikvliegenvangers (Muscicapa sundara), Gurneys, Irenapitta's, blauwkroonorganisten (Chlorosphonia occipitalis), Tweetandbaardvogels en goudkraagtangara's (Tangara pulcherrima). Aan de achterzijde van het kasteel bevonden zich diverse buitenvolières met ondermeer kaketoes, ara's en een aantal andere soorten papegaaien, kroonduiven (3 soorten), hoornvogels, hokko's, toerako's (7 soorten) en bosijsvogels. Daarnaast trof men hier in de zomermaanden ook soorten als buulbuuls, tangara's, glansspreeuwen, mezen, kardinalen, grondlijsters, kolibries, nachtegalen, spreeuwen, baardvogels, wevers, wida's, nectarvogels, duifjes, etc.. Hier werd ondermeer gekweekt met Irenabuulbuuls, driekleurglansspreeuwen, roodkeelwida's (Euplectes ardens), damalijsters, rode zwartmaskertangara's, roodbuikbergtangara's, Balispreeuwen, Javabeo's, grijskopdiksnavelmezen (Paradoxornis gularis), Boliviaanse kuifkardinaaltjes, wonga-wongaduiven en bruinvleugelduiven (Sphenurus sphenurus). Naast vogels, leefden er ook een aantal soorten zoogdieren in het park. Zo als ondermeer een kudde Dama-gazellen, een groepje Bennetwallabies, enkele Chinese waterhertjes en een aantal gibbons.

Alhoewel er heden ten dagen veel minder dieren in het park aanwezig zijn als ten tijde van Dr. Jean Delacour, is het park nog altijd de moeite waard om te bezoeken.

Tussen beide wereldoorlogen in heeft Dr. Jean Delacour wereldwijd een groot aantal expedities ondernomen. Hij bestudeerde ondermeer uitgebreid de flora en fauna van het toenmalige Frans Indo-China.

Dr. Jean Delacour was de eerste President van de World Pheasant Association en heeft jarenlang leiding gegeven aan het Department of History, Science and Art in het County of Los Angeles (California, USA). Ook was hij verbonden aan het American Museum of Natural History, waar hij zich bezig hield met de taxonomische herziening van talloze vogelfamilies, ondermeer:

Dr. Jean Delacour is de auteur van talloze standaardwerken als: